Panie Mróz tak Pan mieszał i wodził za nos,że chyba nikt nie wymyśliłby takiego zakończenia serii. Mnóstwo zwrotów akcji, zagadka, osoby wtajemniczone i nie, groźna choroba i do tego tradycyjnie makabryczne morderstwa. Główny bohater bez zmian, nie jest krystaliczny, ma swoje nałogi, a w tej części wyjątkowo staje przed dylematem wyboru ścieżki dobra, bądź zła. Nie jest chyba tajemnicą, że w końcu dowiadujemy się też, co stało się z Olgą.
O ile poprzednia część nie wzbudziła mojego zachwytu, bo ani Forsta tam za dużo nie było, ani gór, to końcówka przygód z Forstem była ciekawa i nie mogłam się doczekać kolejnej wolnej chwili na czytanie.
Ponownie jest to część dla miłośników gór i cieszę się, że ja w tym roku w Tatry nie jadę, bo ze strachem bym przemierzała górskie szlaki. Ponownie zwiedzamy trochę Europę, po trosze, aby wpleść celowość wątków z poprzedniej części.
Jak zawsze na plus wątki historyczne, które niektórych nudzą, ale moim zdaniem warto je wplatać, żeby mieć świadomość, że takie rzeczy się działy w historii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz