To chyba najlepsza książka autorki, którą czytałam. Pierwsze strony spędzamy z polską emigrantką, która wyjechała do Szkocji, uciekając ze złamanym sercem przed swoją przeszłością. Pomyślałam, że z jednej strony typowa obyczajówka się zapowiada, ale z drugiej strony fajnie będzie sobie przypomnieć, jak to było pracować za granicą, bo jako studentka miałam takie przygody.
Później spotyka mnie niespodzianka, bo życie bohaterki schodzi na drugi plan, a na pierwszy wysuwają się losy Szkotki, u której się zatrudniła.
Ta historia ma swój urok, mamy tu powojenną miłość Szkotki i Polaka, bohatera wojennego. Jest w niej również mnóstwo smutku, bólu i tęsknoty za ojczyzną.
Typowe dla pióra Gabrieli Gargaś są też dramatyczne wybory bohaterów, którzy zawsze muszę się zmierzyć ze sobą i swoimi pragnieniami i nie zawsze wybierają w oczywisty dla czytelnika sposób.
Lubię w książkach nawiązania do historii, w ten sposób poznajemy losy narodów bez ślęczenia w książkach historycznych. Autorka pochyliła się nad życiem ludzi po wojnie w Polsce, nakreśliła obraz Szkocji i stosunków społecznych po II wojnie światowej, a także przybliżyła współczesne realia życia na emigracji.
Ta książka to niespodzianka dla czytelników.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz