Zbiór reportaży Justyny Kopińskiej to historie z życia wzięte, które na długo pozostają w pamięci.
To moje pierwsze spotkanie z autorką i już wędruję po kolejne jej pozycje. Jest to dziennikarka bezkompromisowa, która za prawie wszelką cenę chce pokazać prawdę, drąży do skutku, szuka dowodów, rozmawia z ofiarami, ale nie boi się przyprzeć do muru świadków, katów, prokuratorów, czy policjantów.
W książce mamy historię ofiary molestowania przez księdza, kobiety żołnierza, dyrektora więzienia, policjantów z wydziału zabójstw, niedosłyszącej sportsmenki, czy gejów katolików. Każda z tych historii pokazuje, jak niewiele może jeden mały człowiek w obliczu grupy, która ma władzę, czy tą władzą jest przełożony w armii, czy władze Kościoła, a nawet grupa młodzieży w szkole.
Smutne, przerażające i okrutne to są reportaże, ale przynoszą też coś dobrego, bo dążą do prawdy oraz pomocy ofiarom i to z sukcesami, o czym możemy dowiedzieć się na profilu autorki na FB.
Na koniec jeszcze dodatkowo dostaliśmy wywiad z autorką, które przybliża nam swój warsztat pracy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz